ایجاد راه حل های بدیل : ایجاد راه حل های بدیل معمولاً هسته فرایند حل مسئله محسوب می شود. وظیفه اصلی در این مرحله عبارت است از تدارک طیفی از پاسخ های احتمالی که به احتمال پاسخ های مؤثر را می توان در میان آن ها یافت.

تصمیم گیری : وقتی تنها بک حق انتخاب وجود داشته باشد ، احتمال انتخاب مؤثرترین اقدام از بین می رود. با اینکه پژوهش نشان داده است که آموزش سیال سازی ذهن به راه حل های بدیل با کیفیت بهتر می‌ انجامد. ولی برخی از یافته ها ی جانسون^[۹۹] ، پروت^[۱۰۰] و ستراتون^[۱۰۱](۱۹۶۸) (به نقل از شکوهی ، ۱۳۸۵) نشان می‌دهند که افراد نمی توانند همیشه بهترین راه حل را از میان بدیل هایی که پیدا کرده‌اند مشخص کنند. در هنگام تعیین (خوب بودن) هر اقدام مشخص در کارهایی که بیشتر در زمینه تصمیم گیری صورت گرفته ، از مفهوم ((سود مندی)) استفاده فراوانی شده است که در آن انتخاب شامل پیش‌بینی پیامدهای احتمالی هر اقدام و توجه به سود مندی این پیامدها برای مقابله با مشکل فرمول بندی شده می شود.

اثبات : برای مواجهه با یک موقعیت مسئله آفرین در سطحی بیش از سطح نظری ، فرد باید اقدام انتخابی را اجرا کند و پیامدهای کارهایش را مشاهده کند و نتیجه واقعی را با نتیجه مورد انتظار خود مقایسه کند. اگر این مقایسه رضایت بخش باشد ، می‌تواند فرایند حل مسئله را خاتمه دهد و ((خارج شود)) با این همه اگر شخص دریافت که نتیجه مقایسه رضایت بخش نیست به ((عمل کردن)) ادامه می‌دهد و این جریان را تا زمانی که نتیجه مقایسه رضایت بخش باشد ادامه می‌دهد و بعد فر آیند حل مسئله خاتمه می پذیرد (گلد فرید و دیویسون ۱۹۷۶ص۱۹۹).

۲-۲-۳-۵- مطابقت دادن تکنیک های بازسازی شناختی برای درمانجویان نوجوان :

اکنون در این قسمت بواسطه ضرورت حاصل از این تحقیق شیوه های مطابقت دادن تکنیک های مذکور برای درمان نوجوانان مورد بررسی قرار گرفتند. فرمت های اجرایی محقق که ویژه نوجوانان طراحی شده اند بر اساس آنچه در این قسمت ذکر شده تهیه و به زبان ساده نگاشته شده اند. به هنگام کاربرد مداخله های بازسازی شناختی ‌در مورد درمانجویان نوجوان ، چند عامل باید مورد توجه قرار گیرد. یک نکته مهم و قابل بررسی ، سطح رشد هوشی و ذهنی نوجوان است زیرا این عامل بر توانایی تفکر انتزاعی و تحلیلی اثر می‌گذارد. به طور کلی برای درمانجویان نوجوان در مقایسه با سایر درمانجویان تفکر تحلیلی و تحلیل خود فرآیندهای نسبتا جدیدی هستند. انتظار می رود توانایی تحلیل خود و تفکر تحلیلی ، با بیشتر شدن سن افزایش یابد. بنا براین این توانایی در مقایسه با اوایل نوجوانی در سال های میانی و اواخر نوجوانی زیادتر می شود. در هر حال تکنیک های شناخت درمانی بک و دیگر درمانگرانی که با بزرگسالان کار کرده‌اند. غالباً نیاز به اصلاح دارند و لازم است به مراحل ساده ای تقسیم شوند تا نوجوانان بتوانند به راحتی و سهولت ، از آن ها استفاده کنند. همچنین ممکن است از درمانجویان خواسته شود تا طی جلسه نکات مهمی را که به روشن شدن اهداف و محتوای مداخله های مختلف کمک می‌کند ، یادداشت کنند. برای این منظور می توان از تخته سیاه استفاده کرد. بهترین کار این است که ذهن درمانجویان نوجوان را با مفاهیم انتزاعی زیاد پر نکرد ، زیرا ممکن است درک چنین مفاهیمی در سطح رشد هوشی بهنجار نوجوانان نباشد. برای مثال با توجه به توانایی نسبی محدود درمانجویان نوجوان برای تفکر انتزاعی (در مقایسه با درمانجویان بزرگسال) درمانگر نیاز ندارد که جزئیات مفاهیم دشواری چون سازه‌های ذهنی را که زیر ساخت مقو له های بک در زمینه سبک های پردازش اطلاعات تحریف شده هستند به تفصیل شرح دهد در عوض درمانگر ممکن است از نامگذاری های ساده ای نظیر((تفکر سیاه یا سفید)) استفاده کند. یک موضوع قابل توجه و مهم این است که نوجوانان همسن و سال در توانایی بالقوه تحلیل خود تفاوت هایی فردی دارند.نوجوانان از نظر درک سودمندی مداخله های بازسازی شناختی ، به لحاظ بالینی ، تفاوت زیادی با هم دارند که البته این امر ‌در مورد درمانجویان بزرگسال نیز صادق است. همان‌ طور که انتظار می رود مداخله های بازسازی شناختی برای نوجوانانی که به طور عادی در زندگی روزانه شان درون نگرتر و بیشتر اهل تفکرند ، مناسب تر از درمانجویانی است که سبک های پاسخ دهی آن ها ، بیشتر تکانشی و غیر درون نگر است (شکوهی ، ۱۳۸۵).

۲-۲-۳-۶- فرایند باسازی شناختی :

درمانگر می‌تواند تکنیک های بازسازی شناختی را همزمان با تکنیک های رفتاری به کار ببندد ، یا آنکه بسته به سرعت و آمادگی درمانجو برای درون نگری تصمیم بگیرد که کاربرد این تکنیک ها را تا جلسه های بعدی به تعویق بیندازد. همچنین اینکه چه نسبت از زمان جلسه ها ، به تکنیک های رفتاری ، و چه میزان به تکنیک های شناختی اختصاص یابند ، به مجموعه خاص رفتار های هدفی بستگی دارد که برای هر درمانجوی خاص تعیین می شود. درمانگر درباره منطق لازم مداخله های بازسازی شناختی ، تبینی بسیار ساده ارائه می‌کند. اساساً درمانگر می‌خواهد ارتباط بین احساسات ناخواسته (نظیر افسردگی ، نگرانی ، اضطراب) را با باورها و افکار خودکار تحریف شده یا منفی ، مطرح کند. در آغاز او می‌تواند دریافت های شناختی را به عنوان افکار خودکاری که به صورت خود جوش ، در موقعیت ها و اوقات آشفته کننده به ذهن افراد می‌رسند ، تعریف کند. اغلب لزومی ندارد که درمانگر ، در زمینه فرآیندهای شناختی با درمانجویان نوجوان وارد بحث های طولانی شود. بلکه از همان ابتدا با درخواست از درمانجو برای شرح موقعیت های آشفته ساز خاص و افکار ملازم آن ها ، مشخص کردن دریافت های شناختی ناکارآمد را در او آغاز می‌کند. درمانگر به درمانجو توضیح می‌دهد که هرگاه شخص دریابد که این افکار چگونه ممکن است در بروز احساسات و عکس العمل های رفتاری ناخواسته سهیم باشند ، علل رفتار خود را بهتر می فهمد. این موضوع فرد را قادر می‌سازد که تا در موقعیت مذکور ، به فعالیت های سازنده ای دست بزند. هدف از این توضیح کوتاه ارائه استدلالی قانع کننده برای مشارکت درمانجو با درمانگر در تحلیل شناختی است. درمانگر همچنین در گفته های درمانجویان نوجوان به پیگیری و کشف نمونه هایی از مقوله ها و طبقه هایی می پردازد که بک ‌در مورد سبک های پردازشی تحریف شده مطرح ‌کرده‌است ، مانند شانس ، باعث قبولی یا گرفتن نمره خوب در دانشگاه میشه ، نه کار و تلاش سخت (استنتاج مبتنی بر شانس) من ریاضیاتم خوب نیست ، ‌بنابرین‏ هرگز نمی توانم به دبیرستان راه پیدا کنم (انتزاع انتخابی و گزینشی) چون یکبار با فرار از مدرسه والدینم را فریب داده ام انتظار ندارم که آن ها دیگر به من اعتماد کنند (بیش تعمیم دهی) من در مدرسه کاملاً افت کرده ام معدل من در این نیم سال ۱۹ است (افراط و مبالغه) اگر در دانشکده پزشکی قبول نشوم در زندگی شکست خواهم خورد (تفکر دو مقوله ای) در این فصل بر اساس رویکرد بک ‌در مورد درمانجویان مبتلا به افسردگی (بک و همکاران ۱۹۷۹) چهار مرحله اساسی در درمان بازسازی شناختی را مطرح می‌کنیم. این نوع درمان برای کمک به درمانجویان ارائه شده است که برای اولین بار از دریافت های شناختی سازش نایافته مرتبط با عواطف و رفتارهای ناخواسته خود آگاهی می‌یابند و سپس دریافت های شناختی و فرآیندهای شناختی ناکار آمد را به طریق زیر تغییر می‌دهند :

۱- استخراج اطلاعات شناختی ضروری ، برای کشف الگوهای افکار خودکار ، باورهای غیر واقع گرایانه و پردازش اطلاعات به صورت تحریف شده.

۲-کمک به درمانجو برای تحلیل محتوای دریافت های شناختی.

در سال ۲۰۰۸ آپوهامی در مطالعه ای تاثیر هزینه های سرمایه یک شرکت روی مدیریت سرمایه درگرش را مورد بررسی قرار داد. ‌به این نتیجه رسیدند؛ که همبستگی معناداری بین هزینه­ های سرمایه یک شرکت و سرمایه در گردش وجود دارد.آپوهامی نشان داد هنگامی که یک شرکت هزینه­ های سرمایه­ای را متحمل می­ شود ‌به این معنا است که دارایی های سرمایه­ای افزایش یافته است. نظیر و افزا (۲۰۰۹) نوشتند یک شرکت ممکن است یک سیاست متهورانه تامین مالی سرمایه در گردش را اتخاذکند. در صورتی که از سطح بالای بدهی های جاری به عنوان درصدی از کل بدهیها استفاده کرده باشد (نظیر و افزا ۲۰۰۹، ۱۹). مطلب بالا اغلب موارد همراه با تجربه نوسانات فصلی کسب و کار است، از جمله شرکت­های خرده فروشی که ایام عید دوره اوج فروش آن ها‌ است. اپتو (۲۰۱۲) معتقد است، به طور معمول، یک شرکت نیاز به وجوهی برای دوباره پر کردن موجودی­ها به منظور فروش مداوم و به حداکثر رساندن فرصت­های بهبود سودآوری دارند (اپتو ۲۰۱۲، ۴). سیاست­های جایگزین تامین مالی سرمایه در گردش به شرکت ها برای دستیابی به اهداف سودآوری کمک ‌می‌کنند (اپتو ۲۰۱۲، ۲۰).

پس از اجرای سیاست تامین مالی بیش از حد سخت، شرکت با خطر از دست دادن فروش همراه است. تصمیم به سیاست سطح پایین سرمایه ­گذاری، به دلیل اجتناب از هزینه­ های غیر ضروری فروش­ها، سود را افزایش می­دهد (نظیر و افزا ۲۰۰۹، ۲۱). وینرب و ویسچر (۱۹۹۸) موافق هستند که سیاست متهورانه متوسط به پایین سرمایه در گردش روی دارایی­ ها ​​ به طور کلی بالاترین بازده مورد انتظار منابع شرکت را فراهم می­ کند.

مفاد قرارداد های بدهی معمولاً مدیران را از اتخاذ شیوه های متهورانه حسابداری و رفتار فرصت طلبانه بازداشته و آ نها را تشویق به رعایت شیو ه های محافظه کارانه می کند. از طرفی با توجه ‌به این که در شرکت‌های بزرگ تر افشای اطلاعات بیشتر و در نتیجه عدم تقارن اطلاعاتی کمتر است، در این شرکت ها، تمایل کمتری به استفاده از محافظه کاری وجود دارد (مهرانی و همکاران ۱۳۸۸، ۱۱۰).

در مقابل، وینرب و وپسچر (۱۹۹۸) به بررسی عملکرد مرتبط با سیاست­های متهورانه و محافظه کارانه سرمایه در گردش پرداخته­اند. آن ها گزارش کردند که سیاست­های سرمایه در گردش صنایع در عمل سازگار نیستند. به علاوه آن ها اشاره کردند که شرکت هایی که سیاست­های متهورانه سرمایه در گردش را به کار می­ گیرند همیشه با سیاست‌های محافظه کارانه تامین مالی سرمایه درگردش تعادل ایجاد ‌می‌کنند. وینرب و وسیچر نتیجه گرفتند که یک رابطه منفی و معنی­داری بین سیاست­های سرمایه ­گذاری و تامین مالی بسیاری از شرکت­های آمریکا وجود دارد.

اگرچه سیاست­های متهورانه سرمایه در گردش ممکن است به سهولت سودها را افزایش دهد، سود کسب و کار تنها وابسته به سیاست های عملیاتی این شرکت نیست. برخی دیگر از عوامل برونزا، از قبیل اندازه شرکت، اهرم مالی و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی در عملکرد سودآور شرکت نقش دارند (اپتو ۲۰۱۲، ۲۵؛ فالوپ و آجیبوی ۲۰۰۹، ۷۹؛ نظیر و افزا ۲۰۰۹، ۱۳۶؛ وینرب و ویسچر ۱۹۹۸، ۱۷۹).

۲-۳-۳ استراتژی متعادل

سیاست متعادل نیز در بین سیاست جسورانه و محافظه کارانه قرار ‌می‌گیرد و مدیر سرمایه در گردش می­ کوشد که در ساختار سرمایه در گردش خود به صورت متعادل از دارایی­ های جاری و بدهی­های جاری استفاده نماید، لذا این سیاست دارای ریسک و بازده متوسط می‌باشد (فتحی و توکلی ۱۳۸۸، ۱۰۷). گرابوسکا (۲۰۱۰) با تجزیه و تحلیل نقش سرمایه در گردش و جریان وجوه نقد در مدیریت شرکت با مسئولیت محدود دریافتند، انحراف قابل ملاحظه چه مثبت و چه منفی، از سطح و ساختار دارایی های جاری ممکن است به از دست رفتن اثربخشی عملیات شرکت منجر شود. سطح ناکافی از دارایی های جاری نسبت به بدهی های جاری می‌تواند منجر به از دست دادن ثبات مالی شود، در حالی که ترکیب،سطح بیش از حد بالا از دارایی­ های جاری با سطح پایین بدهی­های جاری، شرکت را متحمل هزینه­ های بالای استفاده از تامین مالی بلند مدت می‌کند (گرابوسکا^[۱۴]۲۰۱۰، ۱۷۶). ایجاد تعادل بین دارایی­ های جاری و بدهی­های جاری از اهمیت زیادی برخوردار است چون تصمیم گیری ‌در مورد هر کدام روی دیگری هم اثر گذار است (حسن پور ۱۳۸۸، ۲).

۲-۴- استراتژی سرمایه در گردش و ریسک و بازده

استراتژیهای مدیریت سرمایه در گردش اتخاذ شده برای شرکت خیلی مهم هستند. زایر، با کمک به کاهش خطر برآورده نشدن انتظارات، سودآوری عملکرد را افزایش می­ دهند و به کنترل مؤثر دارایی­ ها و بدهی­های از طریق کاهش اتلاف منابع در یک شرکت کمک می­ کند (اپتو ۲۰۱۲، ۴۱).

نظیر و افزا (۲۰۰۹) شواهدی به دست آوردند که نشان می‌دهد، شرکت‌ها با دانستن تعریف سرمایه در گردش و جایگاه آن، می ­توانند ریسک خود را کاهش داده و عملکرد خود را بهبود بخشند.یک سطح مطلوب از سرمایه در گردش، ایجاد توازن بین ریسک و کارایی است. این امر نیازمند نظارت مستمر بر اجزای سرمایه در گردش مانند وجه نقد، حساب­های دریافتنی، موجودی­ها و حساب­های پرداختنی است.

با توجه به اینکه میزان سرمایه در گردش بر بازده دارایی­ ها، بازده حقوق صاحبان سهام و ریسک تأثیر دارد و از نظر سرمایه ­گذاران و سهام‌داران میزان ریسک و بازده معیار مهم در تصمیم گیری است (نوفرستی و محمدزاده ۱۳۸۸، ۱۳۵). در کل می توان این چنین استدلال کرد که سیاست های سرمایه در گردش جسورانه، اگر چه ریسک زیادی را نیز دارا می‌باشد در مقایسه با سیاست­های سرمایه در گردش محافظه کارانه دارای سودآوری بیشتری است و شرکت­ها باید از طریق موازنه ریسک و بازده که شالوده تمام تصمیم ­گیری­های مالی است، سیاست­های سرمایه در گردش مناسب را اتخاذ نمایند (فتحی و توکلی ۱۳۸۸، ۱۰۹).

۲-۵- اهداف سودآوری و نقدینگی

سیاست­ها و رویه­ هایی که خط مشی مدیریت مالی را به وجود می آورند مبتنی براین فرض است که شرکت، برخی از تصمیمات اصلی را گرفته و آن ها را به اجرا در آورده است. این تصمیمات شامل تعیین وانتخاب نوع کالا و خدمتی که باید عرضه شود ونحوه تامین مالی (برای تهیه دارایی های ثابت) شرکت است. این تصمیمات در فرایند سودآوی شرکت (در بلند مدت) نقش اصلی و تعیین کننده ایفا می‌کنند و در مدیریت سرمایه در گردش دو کاربرد بسیار مهم دارند. اول، به مدیران سرمایه در گردش این امکان را می­دهد که سطوح دارایی­ های جاری و بدهی­های جاری را تخمین بزنند. دوم، مدیران شرکت در صدد برمی آیند تا بر ثروت سهام‌داران شرکت بیفزایند. ‌بنابرین‏ سیاست­های سرمایه در گردش اصولا با هدف افزایش سود هر سهم تعیین نمی شود، بلکه مدیران درصدد بر می‌آیند تا به نقدینگی مطلوبی برسند و بتوانند در سایه آن اهداف سودآوری شرکت را تامین کنند (جهانخانی و پارسائیان ۱۳۸۹، ۵).

1. 1. . صانعی ، پرویز، حقوق جزای عمومی،، انتشارات طرح نو،چاپ اول، تهران، ۱۳۸۲ص۷۷۴٫ ↑

1. 1. . حسینی، سید محمد،،پیشین، ص۱۰۷٫ ↑

1. 1. . ابراهیمی، شهرام، بازپروری عادلانه، مجله آموزه های حقوق کیفری، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شماره سوم، بهار و تابستان ۱۳۹۱،ص۱۵۲٫ ↑

   

1. 1. رحیمی، ذبیح اله، رویکرد اصلاحی –درمانی قانون مجازات اسلامی۱۳۹۲پایان نامه کارشناسی ارشد،دانشکده حقوق و علوم سیاسی،دانشگاه شیراز، شهریور ۱۳۹۲،ص۱۹٫ ↑

1. 1. .کونانی، سلمان، اصلاح و درمان مجرمین در عصر مدیریت ریسک جرم،پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز،دانشکده حقوق و علوم سیاسی اسفند۱۳۸۹٫ ↑

1. 1. .مارک آنسل معتقد است به جای بحث در کلیات و ارائه تئوری های پیچیده ای که جنبه عمومی و کلی دارند، بهتر است توجه خود را به فرد فرد مجرمین معطوف داشته، شخصیت هر یک از آن ها ‌را کشف و علت رفتار مجرمانه یا ضد اجتماعی آنان را درک نماییم ، تا بتوانیم نسبت به اصلاح و مداوای آن ها همت گماریم. ↑

1. 1. 1. . صفاری ، علی، کیفر شناسی و توجیه کیفر، علوم جنایی ( گزیده مقالات آموزشی برای ارتقاء دانش دست اندر کاران مبارزه با مواد مخدر)، قم انتشارات سلسبیل، چاپ اول، جلد دوم، ۱۳۸۴ص۱۱۵٫ ↑

   

1. 1. .آنسل مارک دفاع اجتماعی، ترجمه علی حسین، نجفی ابرند آبادی، و محمد آشوری، تهران، انتشلرات دانشگاه تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۵ص۱۳۶٫٫ ↑

1. 1. . نجفی ابرندآبادی، علی حسین،بازپروری بزه کاران، پیشین،ص۱۵۰۴ ↑

1. 1. .‌فرجی‌ها، محمد؛عابدی نژاد مهرآبادی، زهرا، سنجش و مدیریت خطر مرتکبان سرقت در نظام کیفری ایران،‌فصل‌نامه دانش انتظامی، سال چهاردهم، شماره اول، بهار۱۳۹۱ص ۱۷۴٫ ↑

1. 1. نجفی ابرندآبادی، علی حسین، جزوه مباحثی در علوم جنایی،تقریرات درس جرم شناسی(عدالت ترمیمی)،تهیه و تنظیم: رضا فانی، دانشگاه امام صادق،سال۸۲-۸۳،ص۱۵۹۰٫ ↑

1. 1. .شمعی ،محمد، درآمدی بر جرم انگاری و جرم زدایی، انتشارات جنگل، چاپ اول،۱۳۹۲، ص۱۲۵ ↑

1. 1. .عباسی، اصغر،مجازات مرتکب تعدد جرم از منظر قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲،پیشین،ص۱۲٫ ↑

1. 1. . رحیمی، ذبیح اله، پیشین،ص۷۹٫ ↑

1. 1. علیزاده آرند، صادق،تخفیف مجازات در قانون مجازات اسلامی۱۳۹۲،پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز،دانشکده حقوق و علوم سیاسی،اسفند ماه۱۳۹۲،ص۱۱۳٫ ↑

1. 1. . طاهری، سمانه،سیاست کیفری سختگیرانه،چاپ اول،نشر میزان،زمستان۱۳۹۲ ،ص۱۲۸٫ ↑

1. 1. حیدری، حسن،تحلیل جرم شناختی تخفیف مجازات در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، پایان نامه کارشناسی ارشد،دانشگاه شیراز دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شهریور ماه۱۳۹۳ص۸۱٫ ↑

1. 1. الهام، غلام حسین، برهانی،محسن،درآمدی بر حقوق جزای عمومی(واکنش در برابر جرم)چاپ اول،نشر میزان،پاییز۱۳۹۲،ص۲۲٫ ↑

1. 1. یزدیان جعفری، جعفر،نقدی بر ناتون سازی گزینشی به عنوان روشی برای پیشگیری کیفری،حقوق جزا و جرم شناسی، بهار و تابستان۱۳۹۱شماره یک،ص۴۰٫ ↑

1. 1. . برنارد بولک، کیفر شناسی،علی حسین نجفی ابرندآبادی، انتشارات مجد، تهران،۱۳۸۷، صص۳۵-۳۴٫ ↑

1. 1. . غلامی، حسین، سیاست کیفری سخت گیرانه،‌فصل‌نامه دانش انتظامی، شماره ۲۷، زمستان۱۳۸۴، ص۱۰۰٫ ↑

1. 1. غلامی،حسین،تکرار جرم(بررسی حقوقی-جرم شناختی)،انتشارات میزان،سال۱۳۸۲،ص۵۷٫ ↑

1. 1. . یزدیان جعفری، جعفر،پیشین،ص۴۱٫ ↑

1. 1. نجفی ابراند آبادی،باز پروری بزهکاران،منبع پیشین،ص۱۵۲۳٫ ↑

1. 1. . پاک نهاد، امیر، سیاست جنایی ریسک مدار، تهران ، نشر میزان، ۱۳۸۸،ص۸۷٫ ↑

1. 1. . سمانه،طاهری،پیشین،ص۸۹٫ ↑

1. 1. . امینی،محمد، ضمانت احتیاطی در قانون اقدامات تأمینی، تهران، تابان، چاپ نخست،۱۳۴۶، ص۱۲۳٫ ↑

1. 1. . صدارت، علی، حقوق جزا و جرم شناسی، تهران، کانون معرفت، چاپ نخست، ۱۳۴۰، ص ۲۸۶٫ ↑

1. 1. . امینی، همان،ص ۱۲۵٫ ↑

1. 1. . امینی،پیشین،ص۱۲۶٫ ↑

1. 1. . نوربها، رضا،زمینه جرم شناسی، تهران، گنج دانش، چاپ نخست، ۱۳۸۷، ص۲۰۱٫ ↑

1. 1. . پیناتل، ژان، جرم شناسی، برگردان: رضا علوی، تهران، امیر کبیر، چاپ هشتم، ۱۳۴۵، ص۱۰۴٫ ↑

1. 1. . نجفی ابرندآبادی، علی حسین،کیفر شناسی نو،درآمدی به سیاست حنایی مدیریتی خطرمدار ، مجموعه مقالات تازه های علوم جنایی۱۳۸۸،ص۷۳۶٫ ↑

1. 1. . قاسمی، ناصر، اقدامات تأمینی در حقوق کیفری ایران، تهران، میزان، چاپ نخست،۱۳۷۴، ص۱۰۴٫ ↑

1. 1. .کی نیا، مهدی ، روان شناسی جنایی، تهران، رشد،چاپ نخست، ۱۳۷۴، ص۳۴۳٫ ↑

1. 1. . نیازپور، امیر حسن، بزهکاری به عادت از علت شناسی تا پیشگیری، تهران، فکرسازان، چاپ نخست،۱۳۸۷،ص،۶۱٫٫ ↑

1. 1. . عبد الهی، افشین و بهرامی، هیمن، توجه به حالت خطرناک برای مدیریت و کنترل بزه کاری، تعالی حقوق، سال چهارم، شماره های ۱۳و۱۴،مهر،آبان،آذرو دی۱۳۹۰،ص ۱۱۷٫ ↑

1. 1. . الهام، غلام حسین،برهانی، محسن، پیشین،ص۱۸۶٫ ↑

1. 1. . الهام، غلام حسین،برهانی،،محسن،،پیشین ،ص۱۸۶٫ ↑

1. 1. الهام، غلام حسین، برهانی، محسن، پیشین،ص۱۸۷٫ ↑

1. 1. . عباسی، اصغر، نقدی بر مقررات تعدد جرم در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲،پیشین،ص۱۵۸٫ ↑

1. 1. .کلانتری، کیومرث، افق های اعمال کیفر در تعدد مادی جرم(افعال مختلف، عناوین متفاوت) با تأکید بر حقوق ایران و مصر، مجله تحقیقات حقوقی، ‌فصل‌نامه پؤوهشی، زمستان۱۳۹۰، شماره ۵۶، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی ص۳۰۹٫ ↑

1. 1. . شیروانی، علی،ترجمه و تبیین شرح لمعه،جلد سیزدهم، انتشارات دار العلم، چاپ سوم، قم،۱۳۸۱، ص۱۷۰٫ ↑

1. 1. . جوان جعفری، عبدالرضاو ساداتی، سید محمد جواد، سزا گرایی در فلسفه کیفر،پژوهشنامه حقوق کیفری،سال سوم،شماره اول،بهار و تابستان۱۳۹۱،ص۵٫ ↑

1. 1. . صلاحی،جاوید، کیفر شناسی، چاپ دوم، تهران،۱۳۵۴، دانشگاه ملی ایران، ص۷٫ ↑

1. 1. . نوربها، رضا، زمینه حقوق جزای عمومی، چاپ چهاردهم، تهران،۱۳۸۴، :گنج دانش، ص۱۰۹٫ ↑

1. 1. . مهرا، نسرین، تحولات کیفر در پرتو مکاتب کیفری و جرم شناختی، مجله مطالعات حقوقی دانشگاه شیراز، دوره اول، شماره سوم، زمستان۱۳۸۸، ص۲٫ ↑

1. 1. جعفری، مجتبی، تعدد جرم وآثار آن در قانون مجازات اسلامی(مصوب۱۳۹۲)، مجله پژوهش حقوق کیفری، سال دوم، شماره پنجم،زمستان۱۳۹۲٫ص۱۷۸٫ ↑

1. 1. . نیاز پور، امیر حسن،توافقی شدن آیین دادرسی کیفری،چاپ اول،نشر میزان، بهار۱۳۹۰،ص۱۲۷٫ ↑

1. 1. .صانعی، پرویز،منبع پیشین ص۷۷۱٫ ↑

1. 1. ۴٫ علی آبادی، عبد الحسین، حقوق جنایی، جلد اول، بانک ملی ، تهران، ۱۳۵۳،ص۲۵۸٫ ↑

1. 1. . جعفری، مجتبی، پیشین،ص۱۸۰٫ ↑

1. 1. طاهری، سمانه، پیشین،ص۸۳٫٫ ↑

1. 1. . نجفی ابرندآبادی، علی حسین، هاشم بیگی، حمید، دانشنامه جرم شناسی، چاپ اول ، تهران، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی،۱۳۷۷،ص۱۸۵٫ ↑

1. 1. . غلامی، حسین،سیاست کیفری سخت گیرانه،پیشین، ص۵۷٫ ↑

نظریه های زیستی روانی^[۳۷]

در اینجا دو نظریه ‌در مورد اعتیاد می پردازیم.آیا معتاد ها بر اساس نیاز درونی خود به مصرف مواد مخدر روی می آورند.یا به خاطر لذت مورد انتظار دست به چنین اقدامی می‌زنند؟این سوالی است که کانون تحقیقات زیستی –روانی ‌در مورد انگیزش برای مصرف مواد مخدر می‌باشد. و اما نظریه های این دیدگاه عبارتند از:

۱-نظریه های وابستگی جسمانی اعتیاد^[۳۸]

تلاش های اولیه برای توصیف پدیده اعتیاد به مواد،آن را به وابستگی جسمانی نسبت می‌دهد.بر اساس نظریه وابستگی جسمانی اعتیاد،وابستگی جسمانی اعتیاد،وابستگی جسمانی،معتاد را در دام چرخه معیوب ^[۳۹]دریافت دارو و نشانه های ترک مواد ^[۴۰]گرفتار می‌کند.عقیده یر این است که مصرف کنندگان مواد که مصرف آن ها تا حد ایجاد وابستگی جسمانی رسیده است.به خاطر اجتناب از نشانه های ترک مواد مجبور به مصرف می‌شوند.

برنامه های اولیه ‌در مورد اعتیاد به مواد بر اساس نظریه وابستگی جسمانی اعتیاد بوده است.این برنامه ها سعی داشتند چرخه معیوب دریافت مواد از طریق ترک تدریجی مواد در محیط بیمارستانی بشکنند(ترک تدریجی در مقایسه با ترک ناگهانی نشانه های ترک خفیف تری ایجاد می‌کنند)..اما متأسفانه وقتی این افراد پس از سم زدایی ^[۴۱]از بیمارستان مرخص شدند دوباره به عادت اولیه خود باز می‌گردند.سم زدایی حالتی است که در طی آن دیگر مواد در بدن فرد باقی نمی ماند و شخص نشانه های ترک مواد را تجربه نمی کند.

شکست سم زدایی به عنوان یک راه حل درمانی،تعجب آور نیست.زیرا اولا برخی دارو های اعتیاد آور قوی مانند کوکائین،نشانه های ترک شدیدی ایجاد نمی کنند.ثانیاً الگوی دریافت مواد برخی از افراد، شامل چرخه متغیر مصرف و سم زدایی می شود.(ملو^[۴۲] و مندلسون^[۴۳](۲۰۰۶) ‌به این خاطر آن را بر می گزینند که با برنامه های کاری آخر هفته شان سازگار است. برخی دیگر ‌به این دلیل که ممکن است مصرف دائمی آن ها را روانه زندان کند از چنین الگویی تبعیت می‌کنند.به هر حال عمل سم زدایی خواه از روی ضرورت باشد یا تصادفی ،نمی تواند معتادان را از دوباره مصرف کردن مواد باز دارد.

نظریه های جدید وابستگی جسمانی اعتیاد به مواد،سعی دارند این واقعیت را تلقین کنند که معتادان اغلب بعد از مدت زمان ترک مواد،دوباره به مصرف آن می پردازند.با مسلم پنداشتن اینکه علائم ترک مواد می‌تواند شرطی شود(کوب^[۴۴] و همکاران۱۹۹۲).بر اساس این نظریه وقتی که معتادانی که برای مدت زمان قابل ملاحضه ای به دور از مواد بوده اند،اگر دوباره به موقعیتی بر گردند که قبلا در آن موقعیت مواد مصرف می‌کردند،اثرات شرطی شده علائم ترک ،بدون در نظر گرفتن اثرات دارو(پاسخ های شرطی شده جبرانی^[۴۵])ظاهر می‌شوند.تصور می شود که این اثرات منجر به اشتیاق قوی برای دریافت مواد می شود تا آن ها را خنثی کند.این فرضیه که عود اعتیاد به خاطر تلاش برای خنثی سازی اثرات شرطی شده علادم ترک ایجاد می شود با دو مشکل عمده روبروست.(آیکل^[۴۶]،استوارت^[۴۷]۱۹۸۴) یکی اینکه برخی از اثرات داروست نه مخالف با آن.دوم اینکه حیوانات آزمایشگاهی و معتادان غالبا برای علادم پیش‌بینی کننده مواد،حتی وقتی که مواد بزودی قابل حصول نباشد تمایل نشان می‌دهند. (بوازرت^[۴۸]،موچا۱۹۸۲^[۴۹]).برای مثال برخی از معتادان هروئینی که سم زدایی شده اند و ناهنجاری های سوزنی ^[۵۰]نامیده می‌شوند،از فرو بردن سوزن خالی به بدنشان لذت می‌برند.این بدان جهت است که به نظر نمی رسد اثرات شرطی شده علائم ترک،عامل ایجاد کننده عود مصرف مواد باشد. مطابق با این نتیجه گیری کرانک^[۵۱] و پرکینز^[۵۲](۲۰۰۱) دریافتند که اثرات شرطی شده علائم ترک ناشی از مرفین در موشها سبب افزایش مصرف مرفین از طرف موشها نشد.

۲-نظریه های مشوق مثبت اعتیاد^[۵۳]

نا توانی نظریه های وابستگی جسمانی در تبین جنبه‌های عمده اعتیاد،سبب پیدایش این نظریه شد که دلیل اصلی گرایش معتادان به مصرف مواد،فرار یا اجتناب پیامد های نا خوشایند علایم ترک مواد یا علایم شرطی شده ترک مواد نیست.بلکه بیشتر برای حصول اثرات خوشایند مواد می‌باشد.نظریه مشوق مثبت اعلام می‌دارد که معتادان ممکن برخی اوقات برای سرکوب نشانه های ترک مواد،یا برای فرار از برخی جنبه‌های نا خوشایند این نشانه ها،از مواد استفاده کنند اما عامل اصلی در اغلب موارد اشتیاق به خواص مشوق مثبت مواد(ایجاد لذت)است(مک آلیف^[۵۴]،استوارت ۱۹۸۴)

برخی از اثرات خوشایندمواد ممکن است به طور صریح و روشن نباشد با این حال گزارش شده است که اغلب مواد اعتیادزا اثرات بازداری زدایی ^[۵۵]دارند(فاوس^[۵۶] و پینل^[۵۷]۲۰۰۳).اگر شما در اثر مصرف الکل بتوانید به راحتی رفتار عاشقانه خود را به دور از باز داری ابراز کنید از این امر لذت خواهید برد و این عمل برانگیزاننده مهمی در اعتیاد به الکل خواهد بود.

دو نظریه مشوق مثبت ‌در مورد اعتیاد بر این پایه استوارند که،ارزش مشوق مثبت مواد اعتیاد زا همراه با مصرف مواد افزایش می‌یابد.اولا ناباکوف،هافمن(۱۹۸۸) اظهار داشته اند که ارزش مشوق مثبت مواد اعتیاد زا ‌به این علت افزایش می‌یابد که تحمل شرطی شده،به اثرات نا خوشایند مواد تسری می‌یابد، نه اثرات خوشایند و مطلوب آن..ثانیاً رابینسون و بیرج(۱۹۹۳) اظهار داشته اند که در افراد مستعد به اعتیاد،استفاده از مواد ارزش مشوق مثبت آن ها را احساس می‌کند.لذا سبب می شود که مصرف کننده بیشتر به مصرف مواد بر انگیخته شده و به دنبال محرک های مرتبط با مواد باشد.

نکته کلیدی نظریه رابینسون ^[۵۸]و بریج^[۵۹](۱۹۹۶) سزاوار تأکید است: آن ها عنوان می‌کنند که لذت حاصل از مصرف مواد،به خودی خود اساس اعتیاد نیست،بلکه لذت مورد انتظار مصرف مواد(یعنی ارزش مشوق مثبت مواد)است که سبب گرایش به مواد می شود. در آغاز ارزش مشوق مثبت کاملا با اثرات خوشایند آن ارتباط دارد اما در معتادین مزمن،ارزش مشوق مثبت مواد اغلب به دور از لذت حاصل از مواد است.‌بنابرین‏ معتادین افرادی بدبخت هستند.زندگی آن ها در هلاکت است و اثرات مواد دیگر مثل سابق لذت بخش نیست اما آن ها باز به دنبال مواد هستند.

نظریه های اجتماعی-فرهنگی

۲-۱۰-۳- پیشینه مربوط به تفکر انتقادی

دنیل (۲۰۰۶) به بررسی نگرش مشارکتی دانشجویان در آموزش و پیشرفت تفکر انتقادی و نقش متغیرهای دیگر پرداخته­اند. نگرش مشارکتی برگوش دادن به دیگران با فکر باز تأکید داد. نتایج نشان داد که چنانچه آزادی آموزشی در کلاس درس برای دانشجویان تضمین شود و و فرصتی برا ی فکر کردن داده شود، در پیشرفت مهارت­ های تفکر انتقادی آن­ها تاثیر فراوان دارد و نقش استاد در ایجاد فضایی که دانشجویان در آن با آرامش نظرات و دیدگاه­ های خود را به راحتی عنوان کننده بسیار اساسی است. دانشجویان با شرکت در این کلاس­های طراحی شده به میزان زیادی مهار ت­های تفکر انتقادی آن­ها افزایش یافته است.

کوین و گری^[۷۹](۲۰۰۹) به مطالعه‌ خود شناسی دانشجویان به عنوان متفکرانتقادی پرداخته‌اند و تاثیر نگرش‌ها و قدرت و توانایی نگرش و اعتقادات هنجاری را به تفکر انتقادی مورد بررسی قرار داده‌اند. در این پژوهش فرض بر این است که قدرت و توانایی نگرش، تاثیر نگرش‌ها را به اعتقادات هنجاری به صورت متعادل در می‌آورد و به جای آن، اعتقادات هنجاری، تاثیر تعامل میان نگرش و قدرت نگرش را به خود شناسی دانشجو به عنوان متفکر انتقادی به حالت تعدیل در می‌آورد. نتایج نشان می‌دهد که دانشجویان که داری نگرش‌های مثبت و قوی نسبت به تفکر انتقادی هستند، اعتقادات هنجاری قوی دارند که همراه با مهارت است و در عوض، این اعتقادات به خودشناسی خود به عنوان متفکر انتقادی تاثیر می‌گذارد. نتیجه های به دست آمده بر اساس مشارکت دانشجویان در کلاس‌ها جهت‌یافته از این فرضیه حمایت می­ کند. میلر^[۸۰] (۲۰۰۳) بر اساس پژوهشی بر روی دانشجویان داروسازی دانشکده­ای در داکوتای شمالی را مورد بررسی قرار داد. نشان داد که میانگین نمره­ی کل مهارت تفکر انتقادی در دانشجویان سال چهارم بالاتر از حد هنجار بوده است. هم­چنین میانگین نمره کل گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان سال چهارم نشان دهنده گرایش مطلوب و مثبت دانشجویان بود(به نقل از حیدری و سیدآسیابان، ۱۳۹۲).

مانینگ (۱۹۹۹) در تحقیقی به بررسی ارتباط میان تفکر انتقادی و نگرش دانشجویان کالج ثبت نام کرده در درس خواندن انتقادی، نسبت به خواندن پرداخت. سی و یک دانشجو در دو گروه تقسیم شدند .برای یگ گروه دیگر برنامه درسی معملی به علاوه پنج مهارت تفکر انتقادی آموزش داده شد. نتایج نشان داد که میان تفکر انتقادی و نگرش نسبت به خواندن تفاوت معناداری وجود ندارد. اما تفاوت معناداری میان نمرات کسب شده در تفکر انتقادی میان گروه کنترل و گواه دیده می شود. که نشان داد آموزش مهارت­ های تفکر انتقادی باعث افزایش توانایی‌های آنان در تفکر انتقادی شده است (مک نیلی و دونا^[۸۱]؛ ۱۹۹۲، مانینگ ۱۹۹۹ ؛ اسلامی ، ۱۳۸۲).

حین، بیرمن و برودبار^[۸۲] (۲۰۰۴) در پژوهش جهت بررسی گرایش به تفکر انتقادی در دانشگاه دولتی ایالات نویز امریکا ۱۹۸ دانشجوی کارشناسی بهداشت محیط انتخاب کردند. نتایج آن گرایش مثبت دانشجویان بود. در بررسی مؤلفه‌‌های تفکر انتقادی تقریبا نصف آن­ها در آیتم حقیقت جویی ضعیف بودند.

گینک و شیل^[۸۳] (۲۰۰۲) در پژوهش با عنوان میزان کسب مهارت‌های تفکر انتقادی فراگیران در دوره کارشناسی نشان دادند تنها ۲۰ درصد از دانشجویان دروه کارشناسی به تفکر انتقادی پاسخ­گو بودند و این نشان دهنده عدم شایستگی کافی در تفکر انتقادی، قضاوت و تصمیم ­گیری آن­ها است.

ارین و ویفرد^[۸۴](۱۹۹۳) هدف پژوهش ­آن­ها بررسی تاثیر تمرینات تفکر انتقادی بر چگونگی درک مطلب ارزشیابی و استدلال در میان دانشجویان بود تمریتات باعث افزایش درک مطلب شد اما در ارزشیابی و استدلال تفاوت چشمگیر و معنادار نبود.

رابرت و دیر^[۸۵](۲۰۰۹) به بررسی ارتباط خودکارآمدی، انگیزش، تمایلات تفکر انتقادی و موفقیت تحصیلی پرداختند. نتایج نشان داد میان خودکارآمدی و تمایلات تفکر انتقادی و همچنین میان انگیزش و تمایلات تفکر انتقادی همبستگی بالایی وجود دارد ( به نقل از فرهادی نیا، ۱۳۹۱).

بررسی پیشینه­ پژوهش در ایران نشان می­دهد که در حیطه مهارت­ های شناختی در قالب مفاهیم مختلف از جمله تفکر انتقادی چندین کار پژژهشی انجام شده است که این جا به طور مختصر به چند پژوهش اشاره می­ شود:

علیوندی وفا (۱۳۸۴) پژوهشی انجام داده است که هدف آن بررسی رابطه­ تفکر انتقادی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان بوده است. نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه­ مثبت و معنی­داری بین میزان تفکر انتقادی و پیشرفت تحصیلی حاکم است. هم­چنین میزان نمرات تفکر انتقادی در دانشجویان سه گروه علوم انسانی، فنی- مهندسی و علوم پایه متفاوت است؛ ولی این تفاوت از نظر آماری معنی­دار نیست. از طرفی تفاوتی بین میزان تفکر انتقادی در دانشجویان دختر و پسر موردتایید قرار نگرفته است.

نتیجه­ یافته ­های (کرمی، ۱۳۹۲) در پژوهشی با عنوان شناسایی و اعتبارسنجی نشانگان و مؤلفه‌ ­های رفتاری موثراساتید دانشگاهی در شکل­ گیری تفکر انتقادی دانشجویان، نشان داد علاوه بر تدریس محتوای درسی، نحوه­ به کارگیری مهارت­ های تفکر انتقادی در آن موضوع نیز باید آموزش داده شود تا علاوه بر به کارگیری قوای فکری دانشجویان، مطالعات مستقل آن­ها توسعه یابد. به هر حال ‌می‌توان با برنامه ریزی صحیح و به کارگیری راهبردهای خاص به آموزش مهارت­ های تفکر انتقادی در قالب رشته تحصیلی پرداخت.

جواد زاده شهشهانی (۱۳۸۳) یک پژوهشی کیفی با هدف بررسی هویت دینی و تفکر انتقادی و رابطه­ این دو در دانشجویان ۲۲-۲۰ ساله انجام داده است. نتایج تحلیل کیفی و محتوای مصاحبه­ ها نشان داد کسانی که مهارت تفکر انتقادی به خوبی استفاده کرده یا ‌می‌کنند از هویت دینی شکل یافته­تری ‌برخوردارند و یا اینکه مراحل جستجو برای دستیابی به هویت دینی شکل یافته را طی ‌می‌کنند. هم­چنین در این تحلیل، عواملی که بر شکل­ گیری هویت دینی افراد وچگونگی رشد تفکر انتقادی در افراد مؤثر بوده است. اسلامی (۱۳۸۲) در رابطه­ با متغیر تفکر انتقادی الگوی برای طراحی و اجرای برنامه خواندن انتقادی و بررسی اثر آن بر تفکر انتقادی ‌و نوشتن تحلیلی ارائه داده است، هدف آن بررسی میزان تاثیر این برنامه به تقویت تفکر انتقادی را به عنوان یک مهارت کلی و مهارت­ های استنباط وتحلیل را به عنوان خرده مهارت در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه به طور معنی داری تقویت ‌کرده‌است. اما مهارت ارزشیابی در گروه آزمایش تفاوت معنی­داری با گروه گواه نشان نداده است