“بررسی موانع درون سازمانی بازاریابی مؤسسه های ورزشی ایران” عنوان پژوهشی است که توسط آقازاده در سال (۱۳۸۵) در ارتباط با موانع درونی و موانع بیرونی مؤثر در توسعه بازاریابی مؤسسات ورزشی و با تأکید بر موانع درونی صورت گرفته است، که موانع درونی مؤسسه های ورزشی در قالب موانع مربوط به) مدیریت (۵ مؤلفه،) اهداف و راهبرد (۳ مؤلفه، )نظام بازاریابی) ۶ مؤلفه،) فرهنگ سازمان( ۳مؤلفه، )کارکنان (۳ مؤلفه، و) ساختار سازمانی (۳ مؤلفه شناسایی شدند. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که از نظر خبرگان، کلیه مؤلفه ها به عنوان موانع بالقوه توسعه بازاریابی در مؤسسه های ورزشی کشور مورد تأیید بوده، اغلب از وضعیت نامساعد و بازدارنده ای در فضای کسب و کار ایران برخوردارند و اولویت زیادی برای رفع سریع این موانع در راستای توسعه ورزش عمومی، تخصصی و قهرمانی در سطح کشور و بین‌المللی وجود دارد(آقازاده، ۱۳۸۵).
“عوامل مهم در بازاریابی گردشگری ورزشی در ایران” عنوان پژوهشی است که هنرور و همکاران در سال ۱۳۸۵ به انجام رسانیده اند، این محققان اهداف خود را از انجام این پژوهش اینگونه بیان می دارند، که با بررسی نظرات مدیران، ورزشکاران و دست اندرکاران امر گردشگری و ورزش درباره بازاریابی گردشگری ورزشی و نیز مرور یافته های حاصل از پژوهش های مختلف در زمینه گردشگری ورزشی و تطبیق این یافته ها با شرایط و ویژگی های ایران عوامل مهم در بازاریابی گردشگری ورزشی شناسایی شد و راهکارهایی در این زمینه مطرح گردید. نتایج نشان داد از دیدگاه آزمودنی ها، علاقه به فرهنگ، هنر، معماری و مکان های باستانی؛ بازاریابی و خدمات مناسب آژانس های گردشگری؛ وجود تفریحات شبانه در کشور میزبان؛ و … از عوامل مهمی اند که بازاریابان گردشگری ورزشی باید در انتخاب بازارهای هدف و تهیه آمیزه های بازاریابی به آن ها توجه کنند. همچنین، لزوم توجه به نیازهای مختلف گردشگران و برنامه ریزی درازمدت در بازاریابی گردشگری ورزشی از دیگر نتایجی است که در بسیاری از پژوهش ها بر آن ها تأکید شده است. در تمام موارد و عوامل شناسایی شده در این پژوهش و سایر پژوهش ها، نقش مدیریت علمی در موفقیت در برنامه های بازاریابی بسیار مهم است. در انتهای مقاله، راهکارهایی برای بازاریابی اثربخش گردشگری ورزشی مطرح شده است(هنرور، ۱۳۸۵).
“تحلیل سیاست خصوصی سازی در ورزش کشور با تأکید بر ورزش قهرمانی” عنوان رساله‌ای است که در سال ۱۳۸۳ توسط رضوی به رشته تحریر درآمده است. در این تحقیق، محقق آهنگ رشد و ضرورت خصوصی سازی در جهت منطقی کردن ساختار اقتصادی جوامع، کاهش بار مالی دولت‌ها ،افزایش کارایی ،گسترش فعالیت‌ها و اشتغال زایی و استفاده کارامد از امکانات و منابع توصیه کرده و یادآور شده که مهمترین هدف خصوصی سازی، تمرکز زدایی در اقتصاد و جلب مشارکت بیشتر مردم در فعالیت‌های تولیدی، خدماتی و ارتقاء رشد اقتصادی در هر کشور می‌باشد. بررسی تجارب ملل از اعمال سیاست خصوصی سازی و بهره‌مندی از آن در جهت درآمد زایی و کاهش بدهی‌ها و قروض بنگاه‌های دولتی در نزد دولت‌های انگلستان، آلمان، آرژانتین، مکزیک و … مؤید این واقعیت می‌باشد. در این پژوهش ابزار اصلی جمع‌آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته‌ای است که در میان مدیران ورزشی کشور توزیع شده است. نتایج تحقیق در هشت محور اصلی متمرکز شده که این محورها عبارتند از: ضرورت خصوصی سازی در ورزش ، هماهنگی اصول خصوصی سازی با تحولات ورزشی، تأثیر خصوصی سازی بر کارایی ورزشی، تأثیر خصوصی سازی بر اصلاح ساختار ورزش، تأثیر خصوصی سازی بر افزایش بهره‌وری، تأثیر براصلاح قوانین و مقررات بهره‌وری، خارج شدن تمرکز ورزش قهرمانی از بخش دولتی به غیر دولتی ،انتقال ورزش قهرمانی از سازمان تربیت بدنی به کمیته ملی المپیک. نگاهی گذرا به هریک از محورهای مورد اشاره مؤید این واقعیت است که، خصوصی سازی و محورهای مختلف آن از تأثیرات عمیق و قابل ملاحظه ای در راستای تبیین و اجرای استراتژی‌های مختلف در میان سازمان‌های ورزشی برخوردار می‌باشد (رضوی، ۱۳۸۳).
“بررسی تطبیقی شیوه های بازاریابی ورزش دانشگاهی ایران و ترکیه” عنوان پژوهش دیگری است که توسط محرم‌زاده در سال ۱۳۸۲ و با هدف بررسی شیوه های بازاریابی دانشگاهی با رویکردی تطبیقی میان دانشگاه‌های ایران و ترکیه انجام شده‌است. در راستای تحقق این هدف، محقق در مطالعه خویش موارد مختلفی را در ارتباط با شیوه های بازاریابی ورزش دانشگاهی در این دو کشور مورد بررسی قرار داده است که از آن جمله می‌توان به بررسی تولید ناخالص داخلی و سهم ورزش، شناخت وضعیت عرضه و تقاضای خدمات ورزش دانشگاهی، مطالعه صنعت ورزش و مطالعه اجزای آن در این کشورها، بررسی ارتباط میان تبلیغات و بازاریابی ورزشی، تعیین شرایط مکان یابی ارائه خدمات ورزش دانشگاهی، شناخت نقش رسانه های گروهی ، تماشاگران و حامیان مالی در بازاریابی خدمات ورزشی ، مطالعه فرصت‌های ممکن در زمینه بازاریابی توریسم ورزشی و بررسی نقش بازاریابی ورزشی در مدیریت سازمان‌های ورزشی اشاره کرد، که محقق بر مبنای این بررسی ها به نتایج و دستاوردهای نسبتا جدیدی دست یافته و توصیه های مختلفی را در این زمینه ارائه نموده است (محرم زاده، ۱۳۸۲).
“وضعیت و روش بازاریابی ورزشی در ایران و چند کشور منتخب و ارائه الگوی کاربردی” عنوان مطالعه ای است که جمشیدیان در ارتباط با بررسی جنبه‌های مختلف بازاریابی ورزشی در ایران در سال ۱۳۸۵ انجام داده است. در این مطالعه محقق سعی در بررسی روش‌های به کار گرفته شده بازاریابی ورزشی در ایران و مقایسه این روش‌های مورد استفاده با روش‌های مورد استفاده در سایر کشورها می کند. بر این اساس و به دنبال مطالعات مقدماتی انجام شده توسط محقق ۲۰ مورد از روش‌های بازاریابی در کشورهای منتخب (آمریکا، انگلستان، ایرلند شمالی، کانادا و استرالیا) مورد شناسایی قرار می‌گیرد. نتایج حاصل از بررسی های صورت گرفته نشان می‌دهد که از این ۲۰ مورد سه مورد از آن ها در ایران مورد توجه و استفاده چندانی قرار نمی‌گیرد. که عبارتند از مشارکت سهام‌داران و سرمایه‌گذاران، توریسم ورزشی، و تشکیل کلاس‌های آموزشی ورزشی‌مختلف برای مردم. همچنین بر اساس بخش دیگری از یافته های این بررسی از نظر مدیران ورزشی در کشور ما اولویت های اصلی در استفاده از شیوه های نوین بازاریابی ورزشی به ترتیب شامل، حق پخش تلویزیونی، حمایت‌های مالی(اسپانسرشیپ) و برگزاری همایش‌های علمی ورزشی می‌باشند (جمشیدیان، ۱۳۸۵).
